Η αρχαία ελληνική κεραμική, λόγω της σχετικής ανθεκτικότητάς της, αποτελεί μεγάλο μέρος των αρχαιολογικών καταγραφών της αρχαίας Ελλάδας, και δεδομένου ότι είναι τόσο μεγάλη (πάνω από 100.000 ζωγραφισμένα αγγεία καταγράφονται στο Corpus vasorum antiquorum)[1], έχει ασκήσει δυσανάλογα μεγάλη επίδραση στην κατανόηση της ελληνικής κοινωνίας. Τα θραύσματα αγγείων που απορρίφθηκαν ή θάφτηκαν την 1η χιλιετία π.Χ. εξακολουθούν να αποτελούν τον καλύτερο διαθέσιμο οδηγό για την κατανόηση της συνήθους ζωής και του πνεύματος των αρχαίων Ελλήνων. Υπήρχαν αρκετά αγγεία που παρήχθησαν τοπικά για καθημερινή και μαγειρική χρήση, ωστόσο λεπτότερα αγγεία από περιοχές όπως η Αττική εισήχθησαν από άλλους πολιτισμούς σε όλη τη Μεσόγειο, όπως οι Ετρούσκοι στην Ιταλία[2].
Αυτό το προϊόν είναι εμπνευσμένο από το ακόλουθο έκθεμα.
Kάλαθος [Π 8391]
Κάλαθος, με βαθύ κυλινδρικό σώμα, επίπεδη βάση, έντονα έξω νεύον, σχεδόν οριζόντιο χείλος και δύο οριζόντιες, υπερυψωμένες, ταινιωτές λαβές. Φέρει εγχάρακτη διακόσμηση από τρεις επάλληλες ομάδες από λεπτές, οριζόντιες ταινίες, κάτω από το χείλος, στο μέσο του αγγείου και στη βάση ενώ δύο οριζόντιες επάλληλες γραμμές διακρίνονται και εσωτερικά αμέσως κάτω από το χείλος. Φέρει, επίσης, γραπτή διακόσμηση από πορτοκαλέρυθρη βαφή. Στο σώμα διακρίνονται επάλληλες, πλατειές ταινίες μεταξύ των οποίων διαμορφώνονται τρεις διακοσμητικές ζώνες, στην ανώτερη εκ των οποίων διακρίνεται σειρά από αγκιστροειδή, ενάλληλα γραμμίδια, στη μεσαία σειρά από συνεχείς σπείρες και στην κατώτερη σειρά από παχειές, τεθλασμένες, Ν-σχημες γραμμές. Το αγγείο χρονολογείται στο Β΄ μισό της Υστερομινωικής Ι περιόδου.
Καστέλι Χανίων,Πλατεία Αγίας Αικατερίνης , Ελληνοσουηδική ανασκαφή (GSE), Κυλινδρικός κάλαθος. Φέρει γραπτή και εγχάρακτη διακόσμηση σε ζώνες, με επάλληλες ταινίες, τεθλασμένες γραμμές, ελικοειδείς σπείρες και ένα επαναλαμβανόμενο ελικοειδές αγκιστροειδές μοτίβο , Υστερομινωική Ι Β περίοδος, Υ= 21 εκ. Δ.χ.= 16,6 εκ.
